Het weer werkte niet mee, dat geef ik toe. En buiten de gemeentekern van Nieuw Amsterdam was luid en duidelijk een feestje aan de gang in een biertent voor jongeren. Mart had de gordijnen in het theater opengeschoven om het laatste glimpje licht binnen te laten. Het feest kon beginnen. Al vanaf half negen druppelden bezoekers en kunstenaars naar binnen.
Zoals gewoonlijk deed Mart het openingswoord, maar hij zette ook de toon met een midzomernacht gedicht. In het gedicht refereerde hij aan de inmiddels gevierde dichteres Delia Bremer, voor wie hij kennelijk warme gevoelens koestert. Dit compenseert het ietwat herfstige weer van deze lange dag. Helaas was Delia er niet bij deze avond.
Op het grote scherm achterin de zaal werden beelden vertoond van vroegere acts door Mart Brok die ik nooit eerder had gezien. Bewegende, geïllustreerde poëzie.
Na dit optreden kondigde hij Irene von Tremeg aan, die eindelijk haar ware gezicht liet zien. Ogenschijnlijk iets verjongd, maar toch een trotse grootmoeder, die twee vermakelijke verhaaltjes vertelde over haar kleindochters.
Intussen had Meindert Dost de beamer geïnstalleerd voor het vertonen van zijn film ‘schimmenspel’. Het was een betoverend schouwspel van vloeiend bewegende figuren met stemmen en muziekflarden. Je werd als het ware een droomwereld binnengezogen. Een prachtig stuk film-art dat in een museum voor moderne kunst niet zou misstaan.
Na een korte pauze kwam Thérèse Major ten tonele met een Bos-atlas in plaats van een werkmap. In deze atlas bleken twee dolle verhalen verscholen, die een heel andere kant van de schrijfster lieten zien. Ik bedacht me, dat zij eigenlijk niet zo vaak optreedt: Thérèse, wij willen meer!
Gemeentedichteres van Emmen, Cobi de Jonge declameerde een paar van haar gedichten die voelbaar de Drentse sfeer ademen. Hierbij werd zij muzikaal begeleid op de trekharmonica door Karin van der Veur. Zij vormen een goed op elkaar ingespeeld duo.
Karin vormt echter ook een duo met haar partner Frits Kemper. Na opnieuw een korte pauze volgden de gasten dit duo naar buiten, waar een vuurkorf warmte en licht verspreidde ter vervanging van het geplande kampvuur in de tuin.
Frits liet ons niet alleen genieten van een staaltje muziek op de Franse doedelzak, maar gaf er gelijk een college over het instrument bij. Ik kende slechts de Schotse doedelzak. Nu hoorde ik dat er maar liefst 80 verschillende soorten bestaan. Naar ik vernam bestaat er zelfs een Nederlandse variant. Het is eigenlijk een soort fluit waarbij de eerder in de leren zak ingeblazen lucht tussen borst en arm door de fluit wordt geperst, die dan met de vrije hand wordt bespeeld. Intussen werd zijn spel kabbelend begeleid door Karin, die met een omhooggestoken schoentje het moment aangaf waarop de doedelzak zijn laatste adem moest uitblazen.
Gelukkig was de biertent niet in staat om deze bijzondere muziek te overstemmen.
Intussen was het volgende muziekgezelschap gearriveerd.
Het trio ‘Vandaar’ had niet veel tijd nodig om zich in het theater te installeren. Wat wij nog niet wisten was dat dit hun eerste optreden werd. Halverwege hun eerste lied hoopte ik van harte dat dit niet het laatste optreden zou zijn. Wat een talent. Humorvolle teksten werden met veel overtuiging gezongen en begeleid. Ria Pronk blijkt te beschikken over een heel zuivere welluidende stem en zingt haar tekst met met een geloofwaardig inlevingsvermogen. Peter van Dijk kan er ook wat van op de toetsen zowel als met zang, terwijl Laurens van Venrooij de toon zet op een prachtige grote bas.
Wij voelden ons zeer vereerd met dit spetterende debuut.
Mart kon zich niet inhouden en sprong tussen het gezelschap met zijn mondharmonica om mee te liften op hun talent.
Ook de gaste die bij aanvang had gemeld misschien niet helemaal tot het einde te blijven had rond middernacht nog geen zin om naar huis te gaan en journalist Wessel Berkhout smeekte aan het eind nog een toegift af.
We hebben erg genoten van deze avond en we zijn er trots op zulke interessante artiesten over de vloer te krijgen. Dit mag in de krant, Wessel!
NB foto’s door Thérèse Major
